W dniu 14 marca w progach naszej szkoły gościliśmy prof. Katarzynę Górak- Sosnowską, która na co dzień pracuje w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie.

 Pani profesor Górak- Sosnowska poprowadziła wykład na temat „ Muzułmanie- integracja czy separacja”. Słuchaczami byli uczniowie klas 1b i 2b, którzy z wykładu wyszli wzbogaceni o rys historyczny dotyczący muzułmanów, czyli skąd wzięli się muzułmanie, dowiedzieli się, w jaki sposób można próbować określić liczbę muzułmanów w poszczególnych państwach, co to jest asymilacja, integracja, separacja i marginalizacja oraz jakie są modele polityki wobec imigrantów.

 Dość duże zainteresowanie wzbudził fakt zasłaniania twarzy przez muzułmanki, zwłaszcza przebywające na terenach krajów nie-arabskich.

 Dla słuchaczy szczególnie interesująca okazała się ta część wykładu, która dotyczyła czasów nam współczesnych, a więc kim chcemy, aby był muzułmanin : czy tym, który się asymiluje, czy tym, który balansuje między własną kulturą i tradycją a kulturą kraju, w którym przebywa, czy może po prostu gastarbaiterem…?

 Na zakończenie poznaliśmy też sposoby manipulacji danymi odnośnie muzułmanów i imigrantów.

 Zarówno sposób prowadzenia wykładu, jak i kontakt nawiązany ze słuchaczami zasługują na najwyższą ocenę.

 Tym razem sprawozdawcą i fotografem była prof. Hanna Pacek

5 marca klasa 2 B i zainteresowani maturzyści brali udział w spotkaniu z senatorem RP Markiem Borowskim który przestawił nam zawiłości ekonomiczne dotyczące budżetu, deficytu budżetowego i długu publicznego. Senator wyjaśnił jak liczony jest Produkt Krajowy Brutto, skąd biorą się wpływy do budżetu państwa, jak są dzielone oraz jak państwa radzą sobie z deficytem budżetowym i długiem publicznym, Wszystko to na przykładzie konkretnego roku budżetowego.

Nasi Klubowicze spotkali się 12 marca w Centrum Interpretacji Zabytku z pracownikami tej instytucji w celu przygotowania planu przygotowania Nocy Muzeów.

Ja to napisałam…?;}

My, Mickiewiczacy, mieszkamy w Warszawie i okolicach, ale co my wiemy o naszym miescie?

Hmmm….niewiele…

Nadarzyła się okazja by w setną rocznicę odzyskania niepodległości przez Polskę, dowiedzieć się czegoś o naszej Stolicy. Dlatego odpowiedzieliśmy na propozycję CIZ i zgłosiliśmy chęć przygotowania Nocy Muzeów.

Pierwsze spotkanie za nami. Zero nudnych wykładów, zero „ trucia”. Warsztaty i interakcja.

Poznaliśmy ekspozycję CIZ i mamy pierwsze pomysły, jak zachęcić zwiedzających w czasie Nocy Muzeów do odwiedzenia Centrum.

Zostaliśmy zaopatrzeni w niezbędne materiały, które pomogą nam przygotować atrakcje dla zwiedzających.

Kolejne spotkania przed nami. Będziemy zdawać relację. No i następnym razem wrzucimy tez trochę zdjęć, bo tym razem tak pochłonęła nas praca, że zapomnieliśmy o nich kompletnie!

Klubowicze z klas 2a i 2b.

 W środę 28 lutego, klasa 1H z panią Kozdrowicz wybrała się do Centrum Sztuki Współczesnej, które swoją siedzibę ma w Zamku Ujazdowskim w Warszawie. Zobaczyliśmy wystawę „Pogłoski” Assafa Grubera.

         Autor wystawy – Assaf Gruber jest urodzonym w Jerozolimie artystą, który mieszka w Berlinie i zajmuje się tworzeniem sztuki współczesnej.

         Od początku zwiedzanie przebiegało w dość specyficzny sposób. Zostaliśmy podzieleni na pięć grup liczących ok. 6 osób. Każda z nich została przyporządkowana do kilku dzieł sztuki, które musiała na swój sposób zinterpretować. Musieliśmy wziąć pod uwagę formę pracy, jej tytuł i to, co przedstawia. Po obejrzeniu danego obiektu, mieliśmy za zadanie przedstawić go pozostałym grupom. Jedni z nas stanęli przed wyzwaniem zinterpretowania łazienkowej szafki z lustrem, która posiadała monitor LCD z wizualizacją przestraszonej papugi, która rozpościera skrzydło, wyciąga pazur i gapi się wprost na nas. Dzieło nosiło tytuł „Ksenofobia”. Inni zastanawiali się nad interpretacją rzeźby w kształcie jajowatej kuli leżącej na podłodze o niewymownym podpisie „Pierwszy pocałunek”. Kolejna grupa tłumaczyła innym swoje rozumienie filmu „Więź”, w którym nadzy bohaterowie przemierzają teren pola golfowego. W niektórych eksponatach dopatrywaliśmy się ironii, czarnego humoru lub problemu relacji tego, co naturalne z tym, co sztuczne. Przewodniczka była widocznie zaskoczona niektórymi z naszych interpretacji, niektórym przyznawała zgodność z głównym zamysłem. Po zapoznaniu się z naszymi odczuciami, przedstawiała wizję, którą miał artysta tworząc dzieło.

Po obejrzeniu wystawy, usiedliśmy w kole i każdy z nas losował słowo. Z użyciem wylosowanych wyrazów mieliśmy – nawiązując do tytułu wystawy – stworzyć wymyśloną pogłoskę. Każdy     z nas zaczynał swoje zdanie od słowa „na szczęście” lub „niestety”, co poskutkowało stworzeniem przez nas bardzo ciekawej i składnej historii-plotki.

         Na koniec każdy dostał dwie podłużne kartki, na których pisał, co go kształtuje, wpływa na jego życie. Na papierze pojawiały się wyrazy „przyjaźń”, „internet”, „pochodzenie”, „rodzina” i wiele innych. Po ułożeniu kartek zwróciliśmy uwagę, jak każdy z nas różni się od siebie i ma nieco inne spojrzenie na rzeczywistość.

Wizyta w Centrum Sztuki Współczesnej bardzo nam się podobała. Było to nietypowe spotkanie z eksponatami, musieliśmy zastanowić się i dogłębnie zinterpretować je samemu. Maksymalnie użyliśmy naszej wyobraźni oraz kreatywności. Takie odstępstwo od standardowych muzeów przypadło nam do gustu i mamy nadzieję, że będziemy jeszcze mieć możliwość uczestniczenia w podobnej wystawie.

Julia Świstek 1h